19 Januari 2012 Nairobi
Door: joseaaldering
Blijf op de hoogte en volg Martin en José
19 Januari 2012 | Tanzania, Nairobi
Arusha Tanzania 19 januari 2012
De Volvo staat fris gewassen en van alle gemakken voorzien voor het hotel. Het geheel lijkt weer een beetje op een auto. Vandaag de relatief korte rit van Nairobi naar Arusha. Slechts 335 km en dat moet een makkie zijn. Eerst naar de bank voor geld. Renger heeft het geld voor de truck voorgeschoten en wordt zelf voor elk klein ding op een geweldige manier gepakt. Geld halen duurt een uur maar je kunt wel rustig koffie drinken want iedereen heeft voldoende tijd om de belangrijke zaken des levens met elkaar door te nemen. Renger kan weer verder en wij gaan op weg. Na een paar kilometer staan onze Belgische vrinden Patrick en Christine aan de kant en dat hebben we nog niet gezien van ze. Ze rijden in een prachtige VW Karmann Gia en de auto is eigenlijk nieuw. De ca 50 kinderen zijn inmiddels door politieagenten met lange stokken verjaagd en dat moet er nogal hardhandig aan toe gegaan zijn volgens Christine. Er staan inmiddels 4 monteurs bij die aan van alles beginnen te draaien. Daar houden Duitse auto's al helemaal niet. Alle verstellingen terug en beginnen bij de ontsteking. De monteur krijgt een geweldige schok en wij weten dat dit dus werkt. Vervolgens de brandstofafdeling. Ik zie een benzinefilter en dat ding is helemaal zwart. Vraag aan de monteur of dit misschien de oorzaak kan zijn, hij weet het niet maar er zijn nog 6 filters in het magazijn van Patrick zijn auto dus is een nieuwe snel gemonteerd. 1 van de monteurs wil toch weten of er geen water in de benzine zit en proeft het door een flinke slok te nemen. Hij vertrekt geen spier maar is van mening dat er geen water in zit. Nog even starten en na een poosje ontdekken dat het kraantje naar het filter dichtstaat. Vervolgens start de auto en is het voor ons tijd om door te rijden.
De weg is gewoon fantastisch, aan beide kanten asfalt. Wij besluiten om het traject door de wildernis maar over te slaan en rustig door te rijden naar Arusha zodat we nog eens aankomen bij daglicht. We zien veel Masai's in allerlei maten en zelf met beschilderde gezichten. Ze zitten doorgaans langs de weg te wachten op.......zeg het maar. Aan de grens wordt de hele trucken-doos weer
geopend om maar zo veel mogelijk te kunne innen.
Mij is niet bekend of deze trotse mensen al zo waren of dat onze geweldige ontwikkelingshulp ze een zetje in de rug heeft gegeven. Ook zie je hier veel missieposten uit de hele wereld die drukdoende zijn om deze gekleurde zielen te redden. De nieuwe auto's met dikke blanke ontwikkelingsmedewerkers en paters in allerlei smaken zijn het bewijs van ons succes in de regio.
Aangekomen in het hotel hebben we tijd om de afgelopen nachtmerrie's door te nemen. De verhalen zijn talrijk en hebben zware bressen geslagen in de toch al beschadigde zieltjes van een aantal oorspronkelijk stoere mannen en vrouwen. Een aantal deelnemers is van mening dat het geen zin heeft om via internet de achterban te informeren, ze geloven het toch niet.
Een Zwitsers team met een volledig nieuw geprepareerde Porsche is tijdens transport op een truck geheel uitgebrand. Alle spullen verbrand inclusief paspoorten en papieren. Zij kunnen eerst naar Dares Salaam voor papieren en door naar Zurich. Een triester verhaal kun je niet bedenken.
Ons deed het denken aan Wim en Nelly Peters in India, Auto in de fik, alles weg en ook nog opgesloten worden als vermeende terroristen was hun deel.
De zandwegen waar de echte rally-rijders met hoge snelheid doorheen moeten zijn killing. De ravage is dan ook weer ongekend groot. Voor velen is de rustdag en het vernieuwen van bijna alles wat beweegt weer teniet gedaan.
Wij hebben besloten om desnoods 500 km om te rijden om van deze onzin verlost te zijn. We zakken geleidelijk in het klassement( waar we toch al niet hoog stonden) maar genieten van de prachtige bergen rondom de Kilimanjaro.
Morgen onze eerste omweg, we hebben al een prima hotel geboekt en zien de troepen een dag later in Mbeya. Nog slechts 6000 km te gaan en wij proberen de spulletjes zonder verder gesleutel naar Kaapstad te krijgen.
Martin
De Volvo staat fris gewassen en van alle gemakken voorzien voor het hotel. Het geheel lijkt weer een beetje op een auto. Vandaag de relatief korte rit van Nairobi naar Arusha. Slechts 335 km en dat moet een makkie zijn. Eerst naar de bank voor geld. Renger heeft het geld voor de truck voorgeschoten en wordt zelf voor elk klein ding op een geweldige manier gepakt. Geld halen duurt een uur maar je kunt wel rustig koffie drinken want iedereen heeft voldoende tijd om de belangrijke zaken des levens met elkaar door te nemen. Renger kan weer verder en wij gaan op weg. Na een paar kilometer staan onze Belgische vrinden Patrick en Christine aan de kant en dat hebben we nog niet gezien van ze. Ze rijden in een prachtige VW Karmann Gia en de auto is eigenlijk nieuw. De ca 50 kinderen zijn inmiddels door politieagenten met lange stokken verjaagd en dat moet er nogal hardhandig aan toe gegaan zijn volgens Christine. Er staan inmiddels 4 monteurs bij die aan van alles beginnen te draaien. Daar houden Duitse auto's al helemaal niet. Alle verstellingen terug en beginnen bij de ontsteking. De monteur krijgt een geweldige schok en wij weten dat dit dus werkt. Vervolgens de brandstofafdeling. Ik zie een benzinefilter en dat ding is helemaal zwart. Vraag aan de monteur of dit misschien de oorzaak kan zijn, hij weet het niet maar er zijn nog 6 filters in het magazijn van Patrick zijn auto dus is een nieuwe snel gemonteerd. 1 van de monteurs wil toch weten of er geen water in de benzine zit en proeft het door een flinke slok te nemen. Hij vertrekt geen spier maar is van mening dat er geen water in zit. Nog even starten en na een poosje ontdekken dat het kraantje naar het filter dichtstaat. Vervolgens start de auto en is het voor ons tijd om door te rijden.
De weg is gewoon fantastisch, aan beide kanten asfalt. Wij besluiten om het traject door de wildernis maar over te slaan en rustig door te rijden naar Arusha zodat we nog eens aankomen bij daglicht. We zien veel Masai's in allerlei maten en zelf met beschilderde gezichten. Ze zitten doorgaans langs de weg te wachten op.......zeg het maar. Aan de grens wordt de hele trucken-doos weer
geopend om maar zo veel mogelijk te kunne innen.
Mij is niet bekend of deze trotse mensen al zo waren of dat onze geweldige ontwikkelingshulp ze een zetje in de rug heeft gegeven. Ook zie je hier veel missieposten uit de hele wereld die drukdoende zijn om deze gekleurde zielen te redden. De nieuwe auto's met dikke blanke ontwikkelingsmedewerkers en paters in allerlei smaken zijn het bewijs van ons succes in de regio.
Aangekomen in het hotel hebben we tijd om de afgelopen nachtmerrie's door te nemen. De verhalen zijn talrijk en hebben zware bressen geslagen in de toch al beschadigde zieltjes van een aantal oorspronkelijk stoere mannen en vrouwen. Een aantal deelnemers is van mening dat het geen zin heeft om via internet de achterban te informeren, ze geloven het toch niet.
Een Zwitsers team met een volledig nieuw geprepareerde Porsche is tijdens transport op een truck geheel uitgebrand. Alle spullen verbrand inclusief paspoorten en papieren. Zij kunnen eerst naar Dares Salaam voor papieren en door naar Zurich. Een triester verhaal kun je niet bedenken.
Ons deed het denken aan Wim en Nelly Peters in India, Auto in de fik, alles weg en ook nog opgesloten worden als vermeende terroristen was hun deel.
De zandwegen waar de echte rally-rijders met hoge snelheid doorheen moeten zijn killing. De ravage is dan ook weer ongekend groot. Voor velen is de rustdag en het vernieuwen van bijna alles wat beweegt weer teniet gedaan.
Wij hebben besloten om desnoods 500 km om te rijden om van deze onzin verlost te zijn. We zakken geleidelijk in het klassement( waar we toch al niet hoog stonden) maar genieten van de prachtige bergen rondom de Kilimanjaro.
Morgen onze eerste omweg, we hebben al een prima hotel geboekt en zien de troepen een dag later in Mbeya. Nog slechts 6000 km te gaan en wij proberen de spulletjes zonder verder gesleutel naar Kaapstad te krijgen.
Martin
-
19 Januari 2012 - 21:07
Cas:
Kan je verhaal bijna niet geloven,zijn blij om je mooie verhalen zet um op -
19 Januari 2012 - 21:26
Jos En Anneke:
Lieve Bikkels,
Een slimme zet, om die Safari-proef over te slaan. Ik denk weer terug aan 2007 toen we daar in de Safari-rally reden.
Het zal er niet beter op geworden zijn.
We vinden het een super prestatie en zorg dat je heelhuids in Kaapstad aankomt.
Veel succes -
20 Januari 2012 - 07:26
Alwyn Du Preez :
Julle twee is baie wys om daardie rowwe, amper onbegaanbare tyddeel te vermy. Max en James Stephenson in die 1923 Vauxhall het die tog aangepak maar na 5 of 10 kilometer eerder omgedraai en ook die baie langer ompad gery na die volgende bestemming. Die pad en die bepaalde tyd waarin die deel gery moes word sou eenvoudig julle kar ( outo ) ook buite werking gestel het of self vernietig het. Geniet die rit verder; wen of amper wen is op hierdie stadium van minder belang dink ek.
Alwyn, Port Elizabeth Oos-Kaap Suid-Afrika -
20 Januari 2012 - 14:26
Puck En Jan 't Hart:
Naast het volgen van uiteraard Renger en Pim met al hun problemen met de BMW, volgen we ook jullie met belangstelling tijdens de rally. Namelijk zelf een PV 544 uit 1960 gereden, nu een Amazone uit 1965. Leuke verslagen maken jullie. Jullie kennen Renger en Pim, begrijpen we.
Heel veel sterkte en plezier voor het vervolg van de rally. Hou de 544 vooral heel! Groeten, Puck en Jan 't Hart, ouders van Pim. -
20 Januari 2012 - 15:40
Wil En Cees Godthelp:
He José en Martin
Hoorde zojuist van Gerda(Guliker), die hier op de borrel zit dat jullie ook een site hebben.
Tot nu toe volg ik de brokken ellende van Renger. Wel veel pech, maar misschien iets te veeel risico?
Jullie maken wel een avontuur mee!
Die laatste 6k redden jullie vast. Maar 500 km omrijden? Dat doe je toch niet.
Geniet van de natuur!
Griet uit een regenachtig Putten
Wil en Cees -
20 Januari 2012 - 17:42
Jacqueline Daccord :
Volg jullie met heel veel plezier al ken ik jullie niet ! Ook nr 11 Penny ! Keep up the good work en als mogelijk een Big Kiss aan Mireille en Jean Pierre in auto 4 ! -
21 Januari 2012 - 09:56
Bram/Nicky Rutgers:
We volgen jullie spannende reis. Wijs om te gaan voor heelhouden!
Zullen jullie morgen op de reunie van Sri Lanka missen.
Een safe journey! -
21 Januari 2012 - 12:35
Annemieke:
lieve twee,
we volgen jullie avonturen trouw! wat een verhalen. blij dat jullie kiezen voor veiligheid.
hier in nederland blijft het maar miezeren en wordt het geen winter. dus ook wat dat betreft reden genoeg om lekker lang weg te blijven en regelmatig flinke stukken om te rijden!
succes en veel liefs,
Annemieke en Gerard
-
21 Januari 2012 - 20:46
Tineke:
Wat een spannend verhaal. Ik krijg er kippevel (of is het kippenvel) van.
Graag wel doorgaan met de verhalen naar de achterban, ik geloof jullie wel!!
Groeten, ook van Hans, Tineke. -
22 Januari 2012 - 16:36
Frouke En Jos:
Geweldig jullie ervaringen te lezen.Dan is een tulpenraly maar een lux uitstapje vergeleken bij deze ontberingen.
Die U bolts breken inderdaad nooit af bij oude auto's..........dacht ik.
Leuk dat bij jullie niet de eerste prijs telt maar het genieteneven belangrijk is. Hier aan de Kamperweg ,Vijverlaan is voldoende water gevallen Wat een verschil met jullie.We blijven je volgen en zijn best trots op die Epenaren. Succes Frouke en Jos
-
22 Januari 2012 - 17:16
Geurtje En Wim :
Wat een ongelooflijk avontuur is dit zeg.
Als we de verhalen zo doorlezen kunnen we straks jullie te vertellen belevenissen pas een beetje plaatsen denk ik. Bar mooi.
Heel veel succes verder en houd de boel heel en op de weg. -
22 Januari 2012 - 19:28
Benfreriks:
heb de site even opgezocht.
wil toch iedere dag even kijken.
succes uit silvolde -
22 Januari 2012 - 22:11
Monique :
lieve jose en martin, jezus wat een verhalen, wat een reis, super dat jullie dit met de "oude" dame aandurven, en ze heeft al zo veel mee gemaakt in himalaya en zuid amerika, ook jullie een stel taaien zijn jullie, respect!! heel veel geluk voor de verdere reis, en vooral jose, moedig hoor!
heel veel groeten uit rekem, ton en monique -
23 Januari 2012 - 19:07
Bart En Jolijn:
jeetje wat een verhaal, ongelofelijk wat jullie allemaal meemaken. Ook de volvo moet wel heel veel verduren. We zien dat jullie, heel verstandig, hebben besloten Cape Town te halen. Geniet van het mooie Afrika en de reis en kom vooral goed aan.
Bart en Jolijn -
24 Januari 2012 - 09:32
Robert Aaldering:
Hoi Jose en Martin
Leuk dat dit allemaal zo te volgen is.
De laatste berichten zijn van 19.01.2012. Daarna niets meer... Zal wel een reden hebben. Prachtig zo´n reis! ik wens julle heel veel succes en kom heelhuids naar huis! Groetjes Robert Aaldering, Wesel. p.s. Doe Jos de groeten! -
24 Januari 2012 - 15:08
Claudia:
Jeetje wat een spannende verhalen zeg.. moar kiek wel uut he? tis veul te geveurlik!
Veel plezier en geniet van de mooie omgeving.. we wachten met spanning op het volgende verhaal :-) -
25 Januari 2012 - 16:26
Leo & Nel:
Geweldig avontuur, het lijkt wel een spannend boek. We wensen jullie nog een goede reis naar de eindstreep.
Groetjes,
Leo en Nel -
25 Januari 2012 - 17:57
Hans&kitty:
Geweldig wat jullie allemaal presteren,
keep the volvo rolling!!
kaapstad verschijnt van zelf dan aan de horizon!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
